WCAG 2.1, 2018 yılında yayınlanmış bir versiyonken, WCAG 2.2, 2021 yılında yayınlanmış en güncel versiyondur. WCAG 2.2, web erişilebilirliği konusundaki güncel ihtiyaçları ve teknolojik gelişmeleri daha yakından yansıtmak amacıyla daha yeni bir sürümdür.

Ancak temel olarak şunu söyleyebiliriz; WCAG 2.2, web erişilebilirliği standartlarını güncelleyerek daha geniş bir kullanıcı kitlesine erişilebilirlik sağlama amacı taşır.

WCAG 2.1, özellikle mobil cihazlarda ve tabletlerde web erişilebilirliğini geliştirmek için yeni kriterler eklemiştir. Örneğin, hareket kontrolü ve düşük görme yeteneği olan kullanıcılar için daha iyi erişilebilirlik sağlama amacı taşımıştır. WCAG 2.2 ise WCAG 2.1'e ek olarak daha fazla yeni erişilebilirlik kriteri ve öneri içerir. Bu yeni kriterler, işitsel ve bilişsel engellere sahip kullanıcıları hedefler ve daha geniş bir erişilebilirlik kapsamı sunar.

WCAG 2.1, özellikle mobil cihazlar ve tabletler gibi belirli teknolojilere odaklanmıştır. Ancak WCAG 2.2, daha yeni ve çeşitli teknoloji platformlarına odaklanır, özellikle akıllı televizyonlar, giyilebilir teknolojiler ve diğer yeni platformları göz önünde bulundurur.

Yeni ve geliştirilmiş maddeler şunlardır:

2.4.11 Focus Not Obscured (Minimum) (Level AA)
2.4.12 Focus Not Obscured (Enhanced) (Level AA)
2.4.13 Focus Appearance (Level AAA)
2.5.7 Dragging Movements (Level AA)
2.5.8 Target Size (Minimum) (Level AA)
3.2.6 Consistent Help (Level A)
3.3.7 Redundant Entry (Level A)
3.3.8 Accessible Authentication (Minimum) (Level AA)
3.3.9 Accessible Authentication (Enhanced) (Level AAA)

WCAG 2.4.11 (AA)

Focus Visible (Odak Engellenmemiş - Minimum)

Amaç: Odaklanılan öğeyi görünür tutun.
Ne yapalım: Bir öğe klavye odağına alındığında en azından kısmen görünür olduğundan emin olun.
Neden önemlidir: Fare kullanamayan kişilerin klavye odağının ne olduğunu görmesi gerekir.

Başarı kriteri 2.4.11, odaklanıldıkları noktada öğelerin yazar tarafından oluşturulan içerik tarafından tamamen gizlenmemesini gerektirir . Bu, yalnızca odaklanmış olabilecek herhangi bir öğeye veya karartıcı içerik göründüğünde zaten odaklanmış olan öğelere değil, yalnızca odak aldıkları öğelere uygulanır.

Bu, odak konumunun nerede olduğunu belirlemenin kolay olmasını sağlayarak tüm klavye kullanıcılarına, özellikle de bilişsel veya hafıza bozuklukları olan bazı kullanıcılara fayda sağlar.

Bu sorun çoğunlukla yapışkan başlıklar ve kalıcı olmayan iletişim kutuları gibi şeylerde ortaya çıkabilir. Örneğin, yapışkan başlığa sahip bir sayfanız varsa ve sayfada geriye doğru sekme yapmak, yapışkan başlığın odak aldığında bir öğeyi tamamen gizlemesine neden oluyorsa, bu durumda bu başarı kriterinde başarısız olur. Bir öğeyi kısmen gizlemek (örneğin yarısını kapatmak) başarısız olmaz.

Engelleyen içerik, odağı alan öğeyi kaplayacak şekilde yarı saydamsa, ancak şeffaflık nedeniyle bu öğeyi görmek hala mümkünse, bu durum 2.4.11'de başarısız olmaz ancak odak göstergesinin tekrar test edilmesi gerekir.

Bu başarı kriteri için iki özel istisna sağlayan notlar vardır.

Birincisi, kullanıcı tarafından yeniden konumlandırılan içerik içindir . Kullanıcılar, sürüklenebilir kartlar ve araç çubukları gibi içerik bölgelerini odaklanabilir bir öğeyi gizleyecek şekilde taşıyabilirse, öğe odak aldığında içerik başarısız olmaz çünkü bu duruma kullanıcı neden olur. Taşınabilir içeriğin yalnızca başlangıç ​​konumu dikkate alınır (yani, kullanıcı onu taşımadan önce sayfa yüklendiğindeki konumu).

İkincisi, kullanıcı tarafından açılan ancak odak noktası değiştirilmeden kapatılabilen içerik içindir. Örneğin, kullanıcı kapatana kadar kalıcı kalması amaçlanan tıklamayla tetiklenen bir üst menü, eğer kullanıcı, örneğin tuşuna basarak odağı hareket ettirmeden menüyü kapatabiliyorsa, alttaki bir öğe odak aldığında başarısız olmaz ESC. Bu yalnızca kullanıcı tarafından tetiklenen içerik için geçerlidir, bu nedenle daha genel bir istisna sağlamaz (örneğin, odak yapışkan bir başlık tarafından engelleniyorsa, kullanıcının başlığı ok tuşlarıyla kaydırabilmesi nedeniyle geçmesi için bir istisna yoktur).

Ne yapılabilir?

Bu sorunu yaşamamanın en pratik yolu, hiçbir şekilde yapışkan veya kayan içeriğe sahip olmamaktır. Ancak bu gerçekçi olmayabilir, çünkü yapışkan başlıklar popüler bir tasarım tercihidir. Dolayısıyla bu durumda, odaklanıldığında hiçbir öğenin tamamen gizlenmediğinden emin olmak için içeriğin sayfa boyunca manuel olarak ileri ve geri kaydırılarak dikkatli bir şekilde test edilmesi gerekecektir.

 

WCAG 2.4.12 (AAA)

Focus Appearance (Odak Engellenmemiş - Geliştirilmiş)

Amaç: Odaklanan öğenin herhangi bir bölümünü kapatmayın.
Ne yapalım: Bir öğe klavye odağına alındığında tamamen görünür olduğundan emin olun.
Neden önemlidir: Fare kullanamayan kişilerin klavye odağının ne olduğunu görmesi gerekir.

Başarı kriteri 2.4.12, daha az bağışlayıcı olması dışında 2.4.11 ile aynıdır. Önceki başarı kriteri yalnızca odağı alan öğenin tamamen karartılması durumunda başarısız olurken , bu SC, öğenin herhangi bir bölümünün karartılması durumunda başarısız olur ve taşınabilir veya reddedilebilir içerik için not istisnalarını içermez.

WCAG 2.4.13 (AAA)

Focus Appearance (Odak Görünümü)

Amaç: Klavye odağını tespit etmeyi kolaylaştırın.
Ne yapalım: Yeterli boyut ve kontrasta sahip bir odak göstergesi kullanın.
Neden önemlidir: Yaşlı insanlar da dahil olmak üzere pek çok kişi görsel görünümdeki küçük değişiklikleri göremez.

Odak göstergeleri (bir sayfada o anda odaklanılan öğeyi vurgulayan) yeterli boyut ve kontrastta olmalıdır çünkü birçok kişi görsel görünümdeki küçük değişiklikleri göremez. Bu kriter, web sayfalarının veya uygulamalarının kullanıcılarına belirli ve sabit başvuru noktaları sağlamasını gerektirir. Bu başvuru noktaları, sayfanın veya uygulamanın farklı bölümlerine hızlı ve kolay erişim sağlar. Bu, kullanıcıların içerik arasında daha kolay gezinmelerini ve odaklandıkları konuma geri dönmelerini kolaylaştırır.

Çerçeve kalınlığı en az 2px olmalı ve kontrast oranı en az 1/3 oranında olmalıdır.

Örnekler:

Menü Navigasyonu: Bir web sitesinde, üst menü veya yan menü gibi sabit bir navigasyon çubuğu bulunabilir. Kullanıcılar bu menüyü kullanarak hızlıca farklı sayfalara veya içerik bölümlerine erişebilirler.

Bağlantılar: Uzun bir makalenin içinde, sayfanın başına veya belirli bir başlık veya alt başlığa geri dönmek için "Yukarı Git" bağlantısı eklemek, kullanıcıların kolayca başvuru noktalarına ulaşmalarını sağlar.

Yer İşaretleri (Bookmarking): Kullanıcıların sayfa üzerinde yer işaretleri eklemelerine veya favori başvuru noktalarını işaretlemelerine izin veren bir özellik, gezinmeyi kolaylaştırabilir.

Yukarıdaki şekildeki (Figure1) buton için odaklanma 2 px genişliğinde olduğu için geçerlidir ve 2.4.13 e uygundur.

Yukarıdaki şekildeki (Figure14) 2 px çizgi kalınlığı ve 1/3 kontrast oranı sağlandığı için (gri ve siyah arasında 1/3 oranında kontrast olmasa bile) geçerlidir. Ancak ikinci görselde (Figure15) 1/3 kontrastı sağlayan kısım yani siyah çerçeve 1 px genişliğinde olduğu için 2.4.13 e uygun değildir.

Bu örnekler farklı HTML etiketleri için çoğaltılabilir. https://www.w3.org/WAI/WCAG22/Understanding/focus-appearance.html adresinden bu örnekleri inceleyebilirsiniz.

 

WCAG 2.5.7 (AA)
Dragging Movements (Sürükleme Hareketleri)

Hedef: Kullanıcı işlemleri için sürüklemeye güvenmeyin.
Ne yapılmalı: Sürüklemeyi içeren herhangi bir eylem için basit bir işaretçi alternatifi sağlayın.
Neden önemlidir: Bazı kişiler öğeleri sürüklemek için fareyi kullanamaz.

Başarı kriteri 2.5.7, sürükle ve bırak, sürükleyerek sıralama, özel kaydırıcılar ve karuseller gibi işaretçi sürükleme hareketlerini kullanan arayüzlerle ilgilidir. Bu işlevselliğe sahip herhangi bir arayüzün, sürükleme hareketleri olmaksızın tek bir işaretçi ile çalıştırılabilmesini gerektirir.

En basit sürükleme hareketi bile oldukça hassas bir işaretçi kontrolü gerektirir; bu, ince motor kontrolüyle ilgili sorunları olan veya sesli komutlardan veya diğer girişlerden işaretçi hareketini simüle eden yardımcı teknolojiyi kullanan kullanıcılar için mümkün olmayabilir.

Mevcut başarı kriteri 2.5.1 İşaretçi Hareketleri , çok noktalı veya yol tabanlı bir hareket olmadığından sürükleyip bırakma için geçerli değildir. Sürükle ve bırak yöntemiyle, bir öğeyi bir konumdan (A Noktası) yakalar ve sonra başka bir yere (B Noktası) bırakırsınız, ancak işaretçinizin A'dan B'ye gitmek için izlediği yol önemli değildir, yalnızca bitiş noktası önemlidir, bu nedenle yola dayalı bir etkileşim değildir.

2.5.7 uyumu için ne yapılabilir?

Sürükle ve bırak komut dosyası oluşturma, işaretle ve tıklatmayı da destekleyecek şekilde tasarlanabilir (veya uyarlanabilir). Kullanıcı yine de bir öğeyi alıp daha önce olduğu gibi A'dan B'ye sürükleyebilir, ancak aynı zamanda A'daki öğeye tıklayabilir, işaretçiyi bırakabilir ve ardından öğeyi A'dan B'ye taşımak için B hedefini tıklatabilir. Alternatif olarak, sürüklenebilir widget'lar nereye taşınacağını belirten işlem yapılabilir menüler içerebilir.

Sürükleyerek sıralama ve atlı karıncalar gibi arayüzler, yukarı/aşağı veya sol/sağ düğmeleri gibi ek kontrollere veya metin tabanlı girişe (örn. sıralama konumu veya slayt numaraları) sahip olabilir. Kullanıcı kaydırıcıyı bu konuma taşımak için parçayı tıklayabilirse veya ek sol/sağ düğmeleri varsa kaydırıcılar geçecektir.

Klavye erişilebilirliğinin tek başına yeterli olmadığını unutmayın. Herhangi bir sürükle ve bırak arayüzü klavyeyle erişilebilir olmalıdır (ya da sağlanan alternatif bir arayüz), ancak bu tek başına 2.5.7'yi karşılamak için yeterli değildir; bu başarı kriteri yalnızca işaretçi etkileşimiyle ilgilidir. Ancak metin tabanlı giriş bu başarı kriteri'ni karşılamak için yeterlidir çünkü metin girişinin moddan bağımsız olduğu kabul edilir.

 

WCAG 2.5.8 (AA)

Target Size (Minimum) (Hedef Boyutu)

Hedef: Kontrollerin etkinleştirilmesini kolaylaştırın.
Ne yapılmalı: Hedeflerin minimum boyutu karşıladığından veya etraflarında yeterli boşluk olduğundan emin olun.
Neden önemlidir: Fiziksel engeli olan bazı kişiler birbirine yakın olan küçük düğmelere basamaz.

Başarı kriteri 2.5.8, mevcut başarı kriteri 2.5.5 Hedef Boyutunun (AAA Düzeyi olan) indirgenmiş bir versiyonudur ve boyut gerekliliklerini gevşeterek onu bir AA kontrol noktası haline getirir. başarı kriteri 2.5.5'in kendisi de WCAG 2.2'de yeniden adlandırılmıştır ve artık 2.5.5 Hedef Boyutu (Gelişmiş) olarak değiştirilmiştir .

2.5.5 çoğu etkileşimli öğenin minimum işaretçi-hedef boyutu 44×44 CSS pikseline sahip olmasını gerektirirken, bu yeni başarı kriteri 2.5.8 yalnızca 24×24 piksellik bir hedef boyutu gerektirir. Ancak aynı zamanda hedef aralığı için bir istisna da içerir ; bu, hedeflerin birbirlerinden yeterince uzakta olmaları durumunda 24×24'ten daha küçük olmalarına olanak tanır.

Bu, hassas olmayan veya kararsız işaretçi hareketliliği olan kullanıcılara fayda sağlar.

Aralık istisnası üst üste binen dairelerle açıklanmaktadır . 24×24'ten küçük her hedef öğe için, hedefin üzerinde ortalanmış, 24 piksel çapında (12 piksel yarıçaplı) bir daire çizdiğinizi hayal edin. Bu dairelerin hiçbiri birbiriyle veya başka herhangi bir hedefle (herhangi bir boyutta) örtüşmüyorsa, aralık istisnası geçilir.

Başarı kriteri 2.5.8, yalnızca tarayıcı tarafından tanımlanan öğeler için geçerli değildir; dolayısıyla, yerel radyo kontrolleri ve onay kutuları gibi şeyler, eğer yazar stilleri yoksa muaftır. Ancak stil veya özel radyo kontrolleri ve onay kutuları tarayıcı tarafından değil yazar tarafından tasarlandıkları için dahil edilmiştir.

Hedef olmayan metnin satır yüksekliğiyle sınırlanan etkileşimli öğeler de bu başarı kriterinden muaftır. Bu öncelikle bir paragraf içindeki metin tabanlı bağlantılara atıfta bulunur; burada bağlantı genel satır aralığını bozmadan daha uzun olamaz, bu da okunabilirliği azaltır. Bu nedenle yükseklik sınırlıdır. Ancak bu muafiyet evrensel olarak tüm metin tabanlı bağlantıları kapsamaz; bağlantının boyutu çevreleyen metnin satır yüksekliğiyle sınırlı değilse bu durumda istisna geçerli değildir.

Daha büyük bir iz içinde küçük bir başparmağa sahip olan kaydırıcılar gibi bileşik kontroller durumunda, hedef boyutu amacıyla bileşik kontrolün kendisi, yani yalnızca içindeki başparmak değil, kaydırıcının tamamı dikkate alınır.

Sayfa yakınlaştırma hedef boyutta bir faktör değildir. CSS pikselleri yakınlaştırma düzeyine göre değişmez, dolayısıyla %100 yakınlaştırmada 16×16 olan bir öğe %400 yakınlaştırmada hala 16×16 olur. Kullanıcı yakınlaştırırsa daha büyük olabilecek kontroller için bir boşluk yoktur.

2.5.8 nasıl karşılanır?

Bu başarı kriterini karşılamanın en basit yolu, uygulanabilir tüm işaretçi hedeflerinin minimum 24x24 piksel boyutuna sahip olmasını sağlamaktır.

İşaretçi hedef boyutunun mutlaka görünür hedef boyutuyla aynı olması gerekmez. Örneğin, 16×16 boyutunda görünür bir simgeye sahip ancak her tarafında 4 piksellik dolgu bulunan bir grafik düğmenin toplamı 24×24'lük bir işaretçi hedefi anlamına gelir.

Ancak 24x24 hala oldukça küçüktür ve ince motor kontrolüyle ilgili sorunları olan bazı kullanıcılar için hala zor olabilir. Dolayısıyla verebileceğim en iyi tavsiye, bu başarı kriterini tamamen göz ardı etmek ve bunun yerine 2.5.5 Hedef Boyutu (Gelişmiş) gerekliliklerine uymaktır (minimum 44×44).

2.5.5 e uyumlu olmanız durumunda aynı zamanda 2.5.8'i de karşılanmış olacaktır.

 

WCAG 3.2.6 (A)

Consistent Help (Tutarlı Yardım) 

Hedef: Yardım ve destek bulmayı kolaylaştırmak.
Ne yapmalı: Birden fazla sayfada olduğunda yardımı aynı yere koyun.
Neden önemlidir: Yardıma ihtiyacı olan kişiler, yardım aynı yerdeyse onu daha kolay bulabilirler.

Başarı kriteri 3.2.6, insan temas noktaları ve otomatik yardım mekanizmaları da dahil olmak üzere kullanıcılara genel yardım sağlayan bilgilerin tutarlı bir şekilde yerleştirilmesiyle ilgilidir. Yani bu, kullanıcıların siteyle veya genel olarak şirketin hizmetleriyle ilgili yardım alabilecekleri bir sohbet penceresi veya telefon numarası veya e-posta adresi gibi şeyler olabilir. Bu başarı kriteri, bu tür şeylerin sağlanmasını gerektirmez, yalnızca sağlandıkları takdirde tutarlı bir konumda bulunabilmelerini gerektirir.

Bu, tüm kullanıcılar için faydalıdır ancak bilişsel veya hafıza bozuklukları olan bazı kullanıcılara özellikle fayda sağlayabilir.

Örneğin, kullanıcılar için bir yardım hattı sağlıyorsanız ve bu yardım hattının telefon numarası başlıkta yer alıyorsa, bu durumda bu numaranın, göründüğü her sayfada, başlıkta her zaman aynı yerde olması gerekir. Bu terimlerle aynı yer , görsel konumunu değil, kaynak konumunu ifade eder ; yani sayfanın serileştirilmiş temsili içindeki aynı yer. Bu başarı kriteri yalnızca yardım mekanizmasının birden fazla sayfada tekrarlanması durumunda geçerlidir; yalnızca bir sayfada görünüyorsa 3.2.6 geçerli değildir.

3.2.6'nın, bir form alanının altındaki, alanın doldurulmasına yardım eden notlar veya araç ipuçları gibi bağlamsal yardımla ilgili olmadığını unutmayın. Bu tür bağlamsal yardım zaten mevcut başarı kriteri 3.3.5 Yardımı (Birine İhtiyacım Var) kapsamındadır .

3.2.6 nasıl karşılanır?
Bu başarı kriterini karşılamak tutarlı şablonlamaya bağlıdır. Bu tür bilgileri birden fazla sayfada sağlıyorsanız bunların her zaman aynı yerde olduğundan emin olun. Muhtemelen bunu zaten yapıyorsunuz.

Bu yardımın doğrudan bilgi mi (telefon numarası gibi) yoksa bu bilginin bulunabileceği başka bir sayfaya bağlantı mı olduğu önemli değildir; 3.2.6'nın gereklilikleri, sunulan bilgi veya bağlantı için geçerlidir.

Kaynak konumu tutarlıysa, görsel konumdaki farklılıklar aslında bu başarı kriterini başarısızlığa uğratmaz. Ancak görsel konumun da tutarlı olması daha iyidir.

Başarı kriteri 3.2.6, özellikle yardım alma kanalları olan temas noktalarıyla ilgilidir ve sade bir dille ifade etmek gerekirse, temas yardım anlamına gelmez . Bununla birlikte normatif gereklilikler, temas açısından bir yardım mekanizmasını açıkça tanımlamaktadır , bu nedenle, insan temasının tüm noktaları, yardım mekanizmaları olarak değerlendirilmelidir.

WCAG 3.3.7 (A)

Redundant Entry (Yedek Giriş)

Hedef: Kullanıcıların çok adımlı işlemleri tamamlamasını kolaylaştırmak.
Ne yapmalı: Aynı seansta aynı bilgiyi iki kez istemeyin.
Neden önemli: Bilişsel engelli bazı kişiler daha önce girdikleri bilgileri hatırlamakta güçlük çekerler.

Başarı kriteri 3.3.7, bilişsel yükü azaltmak için kullanıcıların daha önce girdikleri bilgileri (aynı süreç içinde) yeniden girmek zorunda kalmalarını engellemeye yöneliktir.

Bu, bilişsel veya hafıza bozuklukları olan kullanıcılar için ve ayrıca veri girişinin son derece zahmetli olabileceği, ses tanıma veya anahtar kontrollerine güvenen hareket kabiliyeti kısıtlı kullanıcılar için faydalı olabilir.

Örneğin çok sayfalı bir başvuru formunda birden fazla yerde kullanıcının adı ve adresi sorulabilir. Bunu yaptığında, önceden girmiş oldukları bilgilerin ya forma önceden doldurulması ya da aralarından seçim yapabilmeleri için mevcut olması gerekir. Bilgilerin yeniden girilmesinin gerekli olduğu durumlar (örneğin, aynı olduklarını doğrulamak için yeni bir şifrenin iki kez girilmesi gibi) veya önceki bilgilerin artık geçerli olmadığı durumlar bunun istisnasıdır.

Bu başarı kriteri, önceden girilen bilgilerin farklı bir formatta olduğu durumlarda geçerli değildir. Örneğin, çevrimiçi bir başvuru kullanıcının Özgeçmişini bir belge formatında yüklemesini gerektiriyorsa ve ayrıca çalışma geçmişini bir web formuna girmesini gerektiriyorsa, bu durum 3.3.7 kapsamına girmez.

Ancak kullanıcının, tarayıcının otomatik tamamlama özelliğini veya benzer araçları kullanarak alanları doldurabildiği durumlarda da bu durum geçerlidir. Bu , 3.3.8 Erişilebilir Kimlik Doğrulama (Minimum) maddesini karşılamak için yeterli olsa da , 3.3.7 maddesini karşılamak için yeterli değildir.

3.3.7 nasıl karşılanır?
Kullanıcının önceden girmiş olduğu bilgileri kullanarak alanları önceden doldurmak için oturum mantığını uygulamak oldukça basittir. Alternatif olarak, kullanıcıların önceki bilgileri seçmesini sağlamak bir öğe olarak uygulanabilir.

 

WCAG 3.3.8 (AA)

Redundant Entry (Yedek Giriş)

Hedef: Daha az zihinsel çabayla oturum açmayı mümkün kılmak.
Ne yapmalı: İnsanların oturum açmaları için bir şeyi çözmelerini, hatırlamalarını veya yazıya dökmelerini zorlamayın.
Neden önemlidir: Bilişsel engelli bazı kişiler bulmacaları çözemez, kullanıcı adı ve şifreyi ezberleyemez veya tek kullanımlık şifreleri yeniden yazamaz.

Başarı kriteri 3.3.8, kullanıcıların kimliğini doğrulamak için kullanılan bir bulmacayı çözmek veya bir şifreyi hatırlamak gibi bilişsel işlev testleriyle ilgilidir. Bu başarı kriteri, bu tür testlerin kullanılması durumunda ya bilişsel işlev testine dayanmayan bir alternatifin mevcut olmasını ya da kullanıcıların bunu tamamlamasına yardımcı olacak bir mekanizmanın mevcut olmasını gerektirir.

Bilişsel işlev testlerinin bazı kullanıcılar için tamamlanması zor veya imkansız olabilir; örneğin, kullanıcıların hafıza, okuma, aritmetik veya algısal işlemeyle ilgili bilişsel sorunları varsa.

Karmaşık bir kelimeyi tanımlamanızı isteyen CAPTCHA testleri bu başarı kriterine dahil edilmiştir. Ancak sizden tanıdık bir nesneyi tanımlamanızı isteyen testler özellikle hariç tutulmuştur:

Bu bir bilişsel işlev testi olsa da nesnelerin genel olarak kullanıcılara tanıdık gelmesi nedeniyle istisna olarak listelenmiştir. Örneğin bir sokak lambasını veya bir arabayı tanıyabilmenin yeterince kolay olduğu düşünülüyor. Hala kültürel aşinalık eksikliği potansiyeli mevcut; bu testlerdeki görüntüler genellikle daha önce hiç görmediğiniz veya ne adlarını bilmediğiniz nesneleri içeren ABD şehir manzaralarıdır. Ancak bu bir erişilebilirlik sorunu olmadığından WCAG'nin bir parçası olarak değerlendirilmez.

Nesne tanıma testlerinde “nesne”nin yalnızca görsellerle sınırlı olmadığını, aynı zamanda video veya ses içeriğini de içerdiğini unutmayın.

Kullanıcının siteye bizzat sağladığı metin dışı içerik de bir başka istisnadır. Örneğin, kullanıcının kendi profilindeki görüntüler, başka türlü nesne olarak kabul edilmeseler bile bilişsel işlev testi için kullanılabilir ve olası bir uygulama, kendinizi tanımanızı isteyen bir dizi yüz olabilir. Metin tabanlı kişisel içerik bu istisnaya dahil değildir çünkü bu, tanımadan ziyade hatırlamaya dayalıdır.

"Bilişsel işlev testi" tanımı, kullanıcının bilgileri hatırlamasını ve yazıya dökmesini gerektiren her şeyi içerir ve buna kullanıcı adı ve parola kimlik doğrulaması da dahildir. Ancak site şifre yöneticilerinin kullanılmasına izin veriyorsa bu, kullanıcıların bunu tamamlamasına yardımcı olan bir mekanizmadır. Bu tür bir giriş yalnızca sitenin bu araçlara yönelik desteği açıkça engellemesi durumunda başarısız olur ve bunun en olası nedeni, kullanıcı adı ve şifre alanlarına kopyalayıp yapıştırmayı engellemek olabilir. Bazı siteler bunu 'güvenlik nedenleriyle' yapar, ancak bu artık başarı kriteri 3.3.8'in açık bir hatasıdır (bunun için güvenlik temelinde hiçbir istisnaya izin verilmez, çünkü aslında kullanıcı adına kopyalayıp yapıştırmayla ilgili herhangi bir güvenlik sorunu yoktur) ve şifre alanları).

Bunun belirli istisnaları, kullanıcının adını, e-posta adresini veya telefon numarasını isteyen alanlardır; bunlar farklı siteler arasında değişmeyen kişisel bilgilerdir ve bu nedenle bunların girilmesi bilişsel işlev testi olarak kabul edilmez.

 

WCAG 3.3.9 (AAA)

Accessible Authentication (Enhanced) (Erişilebilir Kimlik Doğrulama)

Hedef: Daha az zihinsel çabayla oturum açmayı mümkün kılmak.
Ne yapmalı: İnsanların oturum açmak için nesneleri veya kullanıcı tarafından sağlanan görselleri ve medyayı tanımasını sağlayın.
Neden önemlidir: Bilişsel engelli bazı kişiler, daha önce sağladıkları nesneleri ve metin dışı bilgileri tanımlamak da dahil olmak üzere bulmacaları çözemezler.

SC 3.3.9, nesne tanıma testleri veya kişisel içerik açısından herhangi bir istisna içermemesi dışında 3.3.8 ile aynıdır.